Good Day Nursery

Twee weken geleden ben ben ik voor het eerst een ochtendje wezen helpen op een plaatselijke peuterspeelzaal/kleuterschool. Het woord kleuterschool is meer van toepassing op Good Day Nursery dan het woord peuterspeelzaal, want veel spelen is er niet bij.
De nursery is verdeeld in drie groepen. De jongste groep zijn kids van 3 jaar, de middelste kids van 4 jaar en de oudste groep bestaat uit kids van 5 jaar. Als de kinderen zes worden, gaan ze naar de Primary School. Ik heb vandaag en vorige week alleen geholpen bij de oudste groep, dus daar zal dit verhaal vooral over gaan. Relatief gezien is deze groep ook het handigst voor mij, want in deze groep is de voertaal Engels en in de andere klassen wordt veel Lupbara gesproken, dat is plaatselijke taal.

Ook op de Nursery hebben de kinderen een uniform aan. Een donkerrood rokje of je broekje, daarop een rood shirt met het logo van Good Day Nursery Arua en eventueel daar overheen nog een dikke blauwe trui. En geloof het of geloof het niet, maar ook bij dertig graden zie je nog heel wat kids in die dikke trui lopen.
’s Ochtends beginnen ze buiten. Netjes per klas in een rijtje achter elkaar. Eén van de juffen staat vooraan en dan gaan ze zingen. Het Ugandese volkslied komt langs, ‘read your bible’, en andere liedjes die ik (nog) niet ken. Na ongeveer een half uur marcheren ze af. En dat gaat ook letterlijk als soldaten: terwijl ze het liedje ‘when the Saint go marchin’ in’ zingen, marcheert de ene groep na de andere naar zijn/haar klas.
De groep waar ik ben geweest deze dagen zit met 21 kinderen in een hokje dat vermoedelijk niet groter is dan 16 vierkante meter. De kinderen zitten de hele dag aan tafeltjes, die netjes in rijtjes staan. Voor een stoel voor de juf is geen plaats, laat staan voor een bureau. Dus de juf zit op de tafeltjes van de voorste rij.

Het valt op hoe strak bepaalde dingen verlopen. De kinderen begroeten de juf met ‘goodmorning madam.’ En tijdens de lessen moeten de kids meestal braaf herhalen wat de juf zegt.
De lesstof bestaat uit verschillende onderdelen.
- Het alfabet. Er hangt een poster in de klas met alle letters van het alfabet en bij elke letter een bijpassend plaatje.
- Vormen. De cirkel, de rechthoek, de driehoek en het vierkant.
- Getallen. In de klas hangt een poster met getallen tot 20 maar of ze ook echt zo ver moeten kunnen tellen heb ik nog niet ontdekt.

De lessen worden voor een deel gehaald uit een speciale ‘methode’ voor nursery’s. Eerst bespreekt de juf met de kinderen een bladzijde in het ‘lesboek’. Vandaag ging dat bijvoorbeeld over de markt.
Dan vraagt ze de kinderen wat er op het plaatje te zien is, wat je op een markt kan doen en wat er op een markt gekocht en verkocht wordt.
‘When you are at the market you can buy eggs.’zegt de lerares dan. , You can buy…’
‘Eggs,’zeggen alle kinderen dan tegelijk. En als het niet duidelijk genoeg gaat, herhaalt de lerares de zin net zolang tot dat ze tevreden is.
Daarna komt het werkboek aan de beurt. De kinderen moeten de goede bladzijde opzoeken en dan bovenaan de bladzijde de datum zetten. Dat wordt hen nu vast aangeleerd, omdat ze dat op de primary school ook altijd moeten doen.
Dan gaan ze één voor één de opdrachten doen. De juf wijst aan wat stap 1 is en dan doet iedereen tegelijk stap 1. Dan wijst de juf stap 2 aan en doet de hele klas stap 2 enzovoort.

Op een gegeven moment is het pauze en rent de hele horde naar buiten. De juffen gaan dan met hun drieën bij elkaar zitten en algauw zitten ze in Lupbara met elkaar te praten. Gelukkig praten ze tegen mij wel gewoon Engels.
Na een tijdje komt de kookster van de nursery met een dienblad haar keukentje uit. Op dat dienblad
staan bekers met een pap-achtige substantie, die kids hier eten zoals kinderen in Nederland een appeltje eten als ze op school zijn.
Eerst gaan alle kinderen hun handen wassen en dan gaan ze naar de klas om te eten. Het valt me op dat de leerkrachten dan niet bij de kinderen in de klas gaan zitten, maar gewoon buiten blijven. Terwijl de kids binnen de bescheiden mogelijkheden benutten om de zaak althans een beetje op de kop te zetten.
Als de bekers leeg zijn, mogen ze weer even gaan spelen.

Daarna gaat de les weer verder. Nu moeten de kinderen in hun schriftje werken. Vorige week moesten ze een letter oefenen en vandaag hadden ze een oefening met de vormen. De juf legt uit wat de bedoeling is en dan gaat ze weer naar buiten en laat de klas een beetje aan haar lot over. Sommige kinderen gaan dan netjes doen wat de bedoeling is, anderen staren voor zich uit of vermaken zich met de buurman of buurvrouw.
Tenslotte leest de juf nog een boekje voor en dan gaan ze weer naar huis.

Vandaag heb ik een activiteit gedaan. Hoewel ik van de structuur ben, ben ik er ook wel voorstander van om de kinderen op bepaalde punten vrijheid te geven.
Ik had in een paar zinnen het verhaal van Noach uitgetypt en daarnaast een kleurplaatje afgedrukt. Nadat ik het hele verhaal van Noach voorgelezen had, liet ik de kids het kleurplaatje maken. En ik liet ze lekker zélf kiezen hoe ze dat deden! :p
Geesje heeft al gezegd dat de juffen het heel leuk vinden dat ik er ben en activiteiten doe met de kids, maar dat de juffen de dingen niet gaan veranderen omdat ik eventueel zou denken dat dat beter is voor de kids. Nou ja misschien kan ik later nog een peuterspeelzaal beginnen ergens in Afrika waarbij ik de plaatselijke en landelijke gebruiken combineer met pedagogische inzichten uit het Westen. :p