Arua!
Blijf op de hoogte en volg Femmy
21 Augustus 2012 | Nederland, Ede
Nog geen week na mijn blog rond het afscheid van De Wittenberg, bleek één alinea al hopeloos achterhaald. Het betrof de alinea over mijn plannen ná De Wittenberg. In die week kreeg ik namelijk te horen dat een kopjaar Onderwijsassistent onmogelijk is. Doordat er als een rund bezuinigd wordt op onderwijsassistenten en het dus lastig is om als zodanig aan de bak te gaan, hebben – voor zover ik weet – alle ROC’s besloten om het kopjaar af te schaffen. Ik mocht wel in het tweede jaar van de reguliere opleiding Onderwijsassistent instromen en dan dus nog drie jaar rondlopen op een ROC. Aangezien de vorige 3,5 jaren dat ik rondliep op een ROC een verdeeld genoegen bleken, had ik daar geen zin in. Bovendien zou ik de helft van die 3,5 jaar zelf moeten betalen, omdat m'n stufi dan op zou zijn.
Ik heb ook even de Pabo van de CHE gebeld om te informeren naar de mogelijkheden van een Propedeuse. De tante die ik sprak, legde echter uit dat ik bijna niks aan zo’n P zou hebben. Het is meer een startschot voor de rest van de studie dan een veredeld diploma op basis waarvan scholen je aan kunnen nemen als onderwijsassistent. Kortom, op allerlei niveaus vielen de schooldeuren (voorlopig) in het slot.
Toen kwam er een berichtje van één van de meiden van De Wittenberg. Ze wist dat ik al als klein meisje riep dat ik ‘later als ik groot ben’ naar Afrika wilde om daar met kinderen te werken en Gods liefde door wil geven aan de mensen daar. Deze klasgenoot kwam aan met een blog van een oud-student van De Wittenberg. De mijnheer in kwestie is inmiddels getrouwd en zit met zijn vrouw en hun vier kinderen in Arua, in het noorden van Uganda.
Op hun blog was te lezen dat ze op zoek waren naar iemand die hun kids Nederlandse les wilde geven. ’s Ochtends gaan de drie oudsten naar een regionale school en ’s middags krijgen ze thuis Nederlandse les. Dit mailtje was een veredelde schooldeur die ineens wagenwijd open ging. Het was een combinatie van heel veel dingen:
- Mijn liefde voor jonge kinderen
- Een kans om naar Afrika te gaan en dan nog zonder in de middle of nowhere te belanden
- Toch iets te doen met onderwijs.
- Mijn inclinatie voor den Nederlandsche taal
Na wat heen en weer mailen heb ik inmiddels al een plekje op het blog van de familie Den Breejen gekregen (http://famdenbreejen.waarbenjij.nu). Het is de bedoeling dat ik in februari 2013 begin en daar voor (minimaal) een half jaar blijf. Na dat halve jaar zie ik wel welke deur er opengaat, dan wel in het slot gegooid wordt. De komende tijd ga ik druk bezig met visa, paspoort, inentingen en al die narigheden meer. Mochten er nog mensen zijn die tips hebben op die gebieden, alle tips zijn welkom!
Owja, het zou natuurlijk kunnen dat er bij het lezen van het woord ‘Uganda’ alarmbellen gaan rinkelen bij allerhande mensen. Arua ligt echter in een ander gedeelte dan waar meneer Joseph K. of mijn grote ex-medestudent, nog grote vriend en grootste tosti-liefhebber Christian allerhande gekke fratsen uit wenst te halen. Daarbij denk ik niet dat zendingsorganisaties hun mensen zonder meer laten ‘zitten’ als er echt gevaar dreigt, daarom maak ik me er niet zo druk over. En bovendien heb ik een Boek waarin staat: De HEER zel die veur ale kwoad bewoaren, de HEER zel dien goan en dien kommen bewoaren, van nou òf aan tot in aiweghaid tou.
Ik heb ook even de Pabo van de CHE gebeld om te informeren naar de mogelijkheden van een Propedeuse. De tante die ik sprak, legde echter uit dat ik bijna niks aan zo’n P zou hebben. Het is meer een startschot voor de rest van de studie dan een veredeld diploma op basis waarvan scholen je aan kunnen nemen als onderwijsassistent. Kortom, op allerlei niveaus vielen de schooldeuren (voorlopig) in het slot.
Toen kwam er een berichtje van één van de meiden van De Wittenberg. Ze wist dat ik al als klein meisje riep dat ik ‘later als ik groot ben’ naar Afrika wilde om daar met kinderen te werken en Gods liefde door wil geven aan de mensen daar. Deze klasgenoot kwam aan met een blog van een oud-student van De Wittenberg. De mijnheer in kwestie is inmiddels getrouwd en zit met zijn vrouw en hun vier kinderen in Arua, in het noorden van Uganda.
Op hun blog was te lezen dat ze op zoek waren naar iemand die hun kids Nederlandse les wilde geven. ’s Ochtends gaan de drie oudsten naar een regionale school en ’s middags krijgen ze thuis Nederlandse les. Dit mailtje was een veredelde schooldeur die ineens wagenwijd open ging. Het was een combinatie van heel veel dingen:
- Mijn liefde voor jonge kinderen
- Een kans om naar Afrika te gaan en dan nog zonder in de middle of nowhere te belanden
- Toch iets te doen met onderwijs.
- Mijn inclinatie voor den Nederlandsche taal
Na wat heen en weer mailen heb ik inmiddels al een plekje op het blog van de familie Den Breejen gekregen (http://famdenbreejen.waarbenjij.nu). Het is de bedoeling dat ik in februari 2013 begin en daar voor (minimaal) een half jaar blijf. Na dat halve jaar zie ik wel welke deur er opengaat, dan wel in het slot gegooid wordt. De komende tijd ga ik druk bezig met visa, paspoort, inentingen en al die narigheden meer. Mochten er nog mensen zijn die tips hebben op die gebieden, alle tips zijn welkom!
Owja, het zou natuurlijk kunnen dat er bij het lezen van het woord ‘Uganda’ alarmbellen gaan rinkelen bij allerhande mensen. Arua ligt echter in een ander gedeelte dan waar meneer Joseph K. of mijn grote ex-medestudent, nog grote vriend en grootste tosti-liefhebber Christian allerhande gekke fratsen uit wenst te halen. Daarbij denk ik niet dat zendingsorganisaties hun mensen zonder meer laten ‘zitten’ als er echt gevaar dreigt, daarom maak ik me er niet zo druk over. En bovendien heb ik een Boek waarin staat: De HEER zel die veur ale kwoad bewoaren, de HEER zel dien goan en dien kommen bewoaren, van nou òf aan tot in aiweghaid tou.
-
21 Augustus 2012 - 19:08
Rebekka:
Waaaah, supertof dat het doorgaat! :)
Wat ben jij een held! -
21 Augustus 2012 - 19:18
Christian:
Hoei! Wat heb ik dáár nou te zoeken dan? -
21 Augustus 2012 - 20:13
Hendrik:
femmy je bent mijn held! door je geweldige taalgebruik en dat je gewoon naar afrika gaat! Super tof! Geniet ervan! -
22 Augustus 2012 - 05:48
Leanne:
Helemaal super!! En tot snel :D -
22 Augustus 2012 - 11:34
Gerda:
Ik vind het zo tof voor je, Femmy! Het liefst was ik natuurlijk met je meegegaan. Wie weet... :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
