Schoenenellende

Hallo allemaal,
Marit hier. Vanmiddag ging ik met mama naar 'het dorp'. Dat is een heleboel winkels bij elkaar, waar dan ook nog een heleboel gezellige mensen zijn. Kortom hartstikke leuk dus.
We kochten een mooie broek voor mij en het was allemaal enig. Tot mama besloot dat ze een schoenenwinkel in wilde. Nu vraag ik je; een schoenenwinkel! Daar gaan ze altijd ongevraagd aan je voeten lopen prutsen en als ik ergens een pruthekel aan heb, is het als mensen ongevraagd aan mijn lijfje komen. Dus ik waarschuwde mama met een duidelijk "neehee," toen we de winkel in kwamen.
Maar mama was nog eigenwijzer dan ik en ze zei dat ze alleen voor zichzelf ging kijken. Wat een jokkebrok is het hé.
Want toen de mevrouw van de winkel zei dat ze mama's maat niet meer hadden, ging mama ineens met de mevrouw naar het stuk van de winkel met kinderschoenen.
"Alleen maar om even te meten,"zei mama nog.
Ze denkt toch zeker niet dat ik gek ben he. Dus ik zette het alvast op een alarmerend gebrul, maar mama en de mevrouw zetten door. En ze probeerden me nog om te kopen met een ballon ook.
Nu waren mijn voeten helemaal niet gegroeid, dus mama moet gewoon wat beter dr best doen als ze mij mn schoenen aan wil doen. Potjedorie nog an toe hee.
Maar goed, toen moesten mijn schoenen weer aan (en moest ik de ballon weer terugdoen van mama) en gingen we weer naar buiten.
We gingen nog twee schoenenwinkels in, maar mama had haar lesje geleerd en keek alleen voor zichzelf. Nou, toen kon ik wel even helpen en schoenen die mama had geprobeerd (haha) te passen netjes terug geven aan de winkelmeneer.
Daarna zei mama dat ze nog één keer in een winkel wilde kijken. Maar daar hadden ze ook niet de goeie maat (ik hoop niet dat ik van die vliegdekschepen van schoenen nodig heb later). En toen begon mama weer aan míjn voeten te prutsen!
Want ze had in die eerste winkel mn linkerschoen aan mn rechtervoet gedaan en andersom. Dus ik liep al sinds die eerste winkel met bananenvoeten! Van woede strekte ik mijn lijfje en ik begon zo luid en duidelijk te protesteren dat alle medewerkers van de winkel kwamen kijken wat er aan de hand was. (als ze zulke kunsten bij alle klanten uithalen, snap ik wel dat ze niet druk hebben op n doordeweekse woensdagmiddag).
Echt hoor, laat ze die schoenenwinkels héél gauw afschaffen; ik loop wel op sokken.